Op zijn bruiloft met Maxima schonk toenmalig prins Willem-Alexander Riesling van Wijngoed Hoeve Nekum, de kasteelachtige hoeve in het dal van de Jeker, die druiven verbouwt op de hellingen van de Louwberg.

Het verhaal wordt nog steeds graag verteld: in Maastricht werden van oudsher lustig druiven verbouwd maar rond het jaar 1800 was dat afgelopen omdat Napoleon himself dat verbood, om de Franse wijnbouw te beschermen. Maar zo is het toch niet gegaan. Hoe het wel ging is niet met zekerheid te zeggen.

Terwijl onze september-wandeling langs kleinere wijngaarden voert, langs onverwachte plekjes, noteren we in deze nieuwsbrief iets over de twee grote wijnhoeves in ons achterland, Apostelhoeve en Hoeve Nekum. De Apostelhoeve welnu staat al eeuwenlang daar boven op de Louwberg, een robuust pand, gebouwd met mergelblokken uit die berg. De strategische plek was al bewoond in oeroude tijden, in de bodem zijn resten van een Romeinse villa gevonden, van huisraad en aardewerk.

De hoeve stond bekend als ‘Louwenburch’, maar veranderde begin 17e eeuw van naam. Toen werd het geheel per testament vermaakt aan het Maastrichtse ‘Oudemannenhuis de Twaalf Apostelen’. Dit ‘gesticht’, gevestigd aan de Bogaerdenstraat verzorgde nette, verarmde Maastrichtse mannen vanaf zestig jaar en kon de inkomsten van de hoeve goed gebruiken.

Het complex, dat sindsdien bekend staat als ‘Apostelhoeve’, bestond uit woonhuis en schuren, boomgaard, weiden, akkerland én een wijngaard. De wijnbouw terplekke raakte dus in de zestiende eeuw in verval, en rond het jaar 1600 werd de wijngaard compleet gerooid. Vanaf 1970, ‘pas’ vijftig jaar van haar lange bestaan is de Apostelhoeve een heus ‘wijndomein’……